تعامل با سلطان جور در اندیشه شیخ مفید

فقهای شیعه در طول تاریخ فقه، نسبت به حکم همکاری با حاکمان - به‏ویژه حاکمان جور رأی واحدی نداشته‏اند. تا پیش از شیخ مفید، حرمت این همکاری، مورد اتفاق فقهای شناخته‏شده شیعه بوده است; اما وی، در این رأی تجدید نظر کرد. پژوهش حاضر به منظور بررسی و شناسایی علت تغییر رویکرد شیخ مفید نسبت به همکاری با سلطان جائر در مقایسه با عالمان شیعه دوره‏های پیش از او، روش هرمنوتیک قصدگرای اسکینر را انتخاب کرده که به دلیل توجه به متن و زمینه این تغییر و همچنین موضوع هنجارهای مرسوم، بسیار مناسب به نظر می‏رسد. با اتخاذ این روش، آزمودن این فرضیه که »شیخ مفید به دلیل تغییر شرایط حاکم بر جامعه اسلامی و فرصتی که آل‏بویه برای شیعیان ایجاد کرده بود، هنجار مرسوم حرمت همکاری با سلطان جائر را تغییر داده و آن را به جواز و حتی وجوب همکاری بر اساس شرایطی خاص تبدیل کرده است«، اساس پژوهش حاضر قرار گرفته است.